Utraćcie wszelką nadzieję ci, którzy tu wchodzicie! Albo coś w tym stylu. Po prostu nie jesteście w tym momencie w najlepszym miejscu na świecie. Przecież praktycznie tu nie ma żadnego opisu, prawda? Skąd macie wziąć tę iskrę, jak chcecie połechtać swe żądze poznawcze, jeśli... nic tutaj nie ma?

Czy kiedyś coś będzie? Czy to dobry czas, by żyć nadzieją? W końcu matką ona nienajmądrzejszych, chociaż w porządku, nie oceniam. Sam często żyłem nadzieją, na lepsze i gorsze. W sensie z nadzieją na coś lepszego, ale z lepszym lub gorszym skutkiem. Jeszcze nie oszalałem, żeby marzyć o pustce i wielkim końcu. Ale nic przesądzonego, wszystko przede mną.

Tak jak i przed Wami.

Powodzenia!